Het begon allemaal bij het veranderen van haar mindset. Hoe graag wil je het zelf? ‘Het klinkt zo simpel, maar het was voor mij een eye opener naar eigen regie.’ En dus ging ze volle bak aan de slag. Inmiddels is ze meer dan 50 kg verloren. ‘Ik ging van clown naar serieuze sporter.’
‘Iets doen waar ik heel erg bang voor was.’
Manon weet het nog precies, het moment dat ze besloot zich in te schrijven voor de StrongmanRun. ‘Ik wilde grenzen verleggen, steeds een stapje verder buiten mijn comfortzone gaan.’ De StrongmanRun was voor haar een enorme stap buiten haar veilige zone, maar ze wilde heel graag nieuwe doelen stellen. ‘Na bijna 50 kg verloren te hebben wilde ik iets doen waar ik heel erg bang voor was. En de StrongmanRun leek mij zó ontzettend eng.’
Een paar maanden voor de start sprak ze met haar coach over haar gestelde doel. Ze kon toen 10 km hardlopen. ‘Van 10 km naar 21 km was een grote stap, maar als je iets echt wilt en je bent fysiek in orde, dan is niets onmogelijk.’
Ze vroeg haar neef, ‘haar mattie Mart’, om samen met haar te lopen. ‘Ik was dood zenuwachtig, had weken van tevoren al kriebels.’ Bang voor de 21 km was ze niet, maar deze run had voor haar enorm veel betekenis. Het was een ‘Life-Changing Moment.’ ‘Ik wilde hiermee gevoelsmatig een periode afsluiten.’
D-Day
En dan is het moment daar. D-Day, de start van de StrongmanRun. De dag waar ze maanden naartoe heeft geleefd. Wat was ze zenuwachtig en wat vond ze het eng. Toen eenmaal de muziek uit de speakers knalde, ze nat was en onder de modder zat, besefte ze dat het nu écht ging gebeuren.
Vol adrenaline en enthousiasme stortte ze zich in het loodzware en uitdagende parcours. ‘De sfeer was fantastisch. Iedereen loopt er met hetzelfde doel en je wordt aan alle kanten geholpen.’ Of ze onderweg een moment heeft overwogen om te stoppen? ‘Absoluut niet! Natuurlijk was het zwaar, maar telkens als ik er even doorheen zat, stond er weer iemand aan de kant te schreeuwen of stond er een DJ te draaien. Kon ik weer even vooruit.’ Familie en vriendinnen stonden met spandoeken langs het parcours en overal werd haar naam geroepen. Ze glundert. ‘Ik vond het echt een geweldige dag! Ik heb na afloop alleen maar gehuild. Van spanning, maar meer nog van opluchting en blijdschap.’
Het doet veel met haar als ze dit vertelt. Naast haar staat een trotse coach: ‘Van 100 m buiten adem naar 21 km met een lach. Fantastisch toch?!’
‘Jij kunt dit ook!’
De StrongmanRun is van grote waarde voor Manon. ‘Ik ben even trots op het uitlopen van de StrongmanRun als op de kilo’s die eraf zijn. De medaille heb ik de volgende dag de hele dag gedragen. Het heeft nu, samen met een foto van mattie Mart en mijzelf, een plekje in de woonkamer.’
Ze hoopt met haar verhaal mensen te inspireren. ‘Je kunt echt veel meer dan jezelf denkt. Dit jaar loop ik de run alleen. Een enorme uitdaging, maar ik weet dat er onderweg genoeg mensen zijn die me helpen. Maar als je twijfelt en het spannend vindt, sluit je dan aan bij een club en zoek een maatje waar je mee kunt lopen. Jij kunt dit ook!’
Ze heeft onwijs veel zin in de aankomende editie van de StrongmanRun en zit al volop in de voorbereidingen. Met trots draagt ze het Finisher shirt van de vorige editie. ‘Dan denk ik, kijk mij nou. I did it! Ik ben nu zelf ook een Finisher!’
